กระทั่งเย็น Chao จึงกลับมาอีกครั้ง เห็น Shouko ยังคงนั่งรออยู่ที่ประภาคาร
ที่มันใช้เวลานานขนาดนี้เพราะมานีอยากจะทดสอบอะไรเล็กน้อย เช่น เธอจะยังรอไหม เธอจะบ่นอะไรแบบไหน
"นัดกันที่ร้านไอศกรีมได้ไหม ฉันหิวแล้วอ้ะ"
"เธอควรจะหิวข้าวนะ" Chao ขอโทษที่มาช้า แต่เธอก็บอกว่าไม่เป็นไร เธอก็แอบหลับไปเหมือนกัน
ระหว่างเดินเลียบหาด Shouko ที่เดินตามหลังเล่าให้เขาฟังว่า คดีปล้นเรือสำราญเมื่อเดือนก่อนน่ะดังมากนะ แต่มันโดนกลบโดยข่าวสงครามที่ Acacia
Chao ก็น่าจะรู้นะว่าคนร้ายระเบิดเรือ มีคนตายไปครึ่งร้อย แต่ Anna และสายลับ ISS ที่ไปทำงานนั้นรอดชีวิตมาได้ครบทุกคน
"ผลงานชิ้นโบวแดงของเธอนี่" Chao กล่าวชม
"อื้อ อื้อ ฉันได้รับคำชมจนอิ่มเลยแหละ แต่ฉันก็อยากให้ทุกคนชมเขาอีกคนนึงนะ เขาน่ะเท่มากเลย"
Shouko เริ่มเล่าให้ฟังถึงเรื่องของชายบริกรบนเรือลำนั้น และเรื่องราวส่วนหนึ่งในช่วงเวลาที่คนร้ายจับ Chiciyo เป็นตัวประกันพร้อมทั้งชายคนนั้น
ณ เวลานั้น Shouko คือผู้กุมชะตาชีวิตของพวกเขา เธอมองดู Chiciyo ที่ส่งสายตาให้ยิงเธอซะ แล้วมองดูชายคนนั้นที่ตัวสั่น น้ำตาไหลพราก
เขามีครอบครัว มีน้องสาว มีพ่อและแม่ที่ต้องเลี้ยงดู และมีแฟนที่น่ารักซึ่งสัญญาจะแต่งงานกันในปีหน้า
Chao ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาไม่ได้ตามข่าวนี้ละเอียดนัก แต่ Shouko เป็นคนลั่นไกก่อนระเบิดจะทำงานและระเบิดเรือทั้งลำ
ลองเดาสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น
