* ห้องโถงรับแขก

Refresh History
  • Johan: [link]
    July 21, 2023, 11:25:58 AM
  • Johan: อันนี้ครับ
    July 21, 2023, 11:26:02 AM
  • Johan: จริงๆไม่เชิงลงแข่งเพราะเป็นพาร์ทเนอร์กับบุสดีอยู่แล้วเลยอดชิงรางวัลที่ 1 2 3 (3000 บาท...) ก็จะไม่ไปแย่งรางวัลส่วนนี้กับหน้าใหม่ แต่ลงเพื่อชิงรางวัลเซ็นสัญญา รางวัลอันนี้ไม่จำกัด ได้เงินเยอะมาอุดส่วนที่ต้องเอาไปจ่ายให้นักวาด
    July 21, 2023, 11:28:55 AM
  • Johan: ช่วงก่อนวันที่ 10 เลยต้องเร่งเตรียมไฟล์ + เขียนเรื่องไว้เปิดตัวให้ปังๆ เพราะงบวาดนี่แพงเข้าเนื้อ วาดเยอะไม่ไหว มาเน้นการนำเสนอด้วยเส้นเรื่องหลายทางเลือกดีกว่า
    July 21, 2023, 11:31:12 AM
  • lostlance: งี้นี่เองงง
    July 21, 2023, 07:09:04 PM
  • Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
    August 28, 2023, 10:56:33 PM
  • lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
    August 31, 2023, 10:47:07 AM
  • Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
    September 29, 2023, 06:48:36 PM
  • Bloody Rabbits: รออยุ่ว
    September 29, 2023, 10:01:26 PM
  • lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
    October 05, 2023, 02:12:26 PM
  • Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
    December 02, 2023, 01:55:59 AM
  • Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
    January 01, 2024, 11:30:01 AM
  • Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
    January 01, 2024, 11:30:18 AM
  • Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
    January 01, 2024, 11:35:44 AM
  • lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
    January 01, 2024, 08:58:21 PM

Author Topic: Trap Master : ทายาทเจ้าคุณปู่ - ตอนที่ 7 รอยแค้นแห่งบ้านปูนทอง  (Read 3875 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Offline Chao

ความเดิมจากตอนที่แล้ว

วชิระทำส้มแป้นท้อง

     
  "ผมจะดูแลคุณเอง ตลอดไป ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนทุกชาติไป"


 "ขอบคุณค่ะ ฉันเลือกคนไม่ผิด"



ในงานปาร์ตี้ ชายใหญ่ถูกแทงเข้ากลางหลังในความมืด


 "อั๊ก!"  ชายใหญ่นอนสิ้นสติมีดปักกลางหลัง


 "ฆาตกรอยู่ในหมู่พวกเรานี่แหละ"  โคอนงค์นันประกาศ



และคนที่ถูกสงสัยก็คืออาเดียว


 "จ้องกันแบบนั้นหมายความว่ายังไง!?"


 "ไปค้นห้องอาเดียวกันเถอะคับ"




แต่นั่นกลับเป็นโศกนาฏกรรม  ส้มแป้นถูกยิงเสียชีวิตขณะช่วยพ่อของเธอหลบหนี


"ขอ..โทษนะคะ..... ฉัน ..รัก.....คุณ"  นั่นคือคำสุดท้ายของเธอที่พูดกับวชิระ




      เวลาผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์  ระหว่างนี้มีหลายอย่างเกิดขึ้น

     ชายใหญ่รอดตายมาได้ แต่ต้องพักฟื้นอยู่ในโรงพยาบาลอีกไม่ต่ำกว่าหนึ่งเดือน   จากคำให้การของเขา เขาไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใคร รู้แค่มีใครบางคนแทงเขาจากข้างหลัง  และเนื่องจากเขาไม่สามารถบริหารธุรกิจได้มากนักระหว่างพักฟื้น  ส่วนคนอื่น ๆ ก็ดูจะไม่สะดวกกันทั้งนั้น เจ้าย่ามาลีเองร่างกายยังไม่แข็งแรง หม่อมแม่มารตีสนใจแค่เรื่องของสมหญิง  ชายกลางไม่สนใจเรื่องธุรกิจ หญิงเล็กก็สนใจแค่ส่วนแบ่ง   จะมีก็เพียงชายน้อยที่มุ่งมั่นอยากเป็นตัวแทนของชายใหญ่  ราตรีในฐานะทนายประจำตระกูลจึงไม่มีทางเลือกนอกจากเข้าดูแลกิจการเองโดยให้ชายน้อยร่วมติดตามฝึกงาน  เธอกับชายน้อยจะต้องพบกับความท้าทายจากบรรดานักธุรกิจที่คิดจะฉวยโอกาส

     อาเดียวยังหายสาบสูญ   และเนื่องจากอาเดียวเป็นผู้ต้องสงสัยว่าจะเป็นหัวหน้าโจรผู้มีทักษะการวางระเบิด  ตำรวจจึงตัดสินใจปิดตายห้องของอาเดียวไว้ในสภาพเดิมโดยยังไม่ค้นอะไรเพิ่มเพื่อป้องกันไว้ก่อน  แต่ก็กำลังจัดทีมค้นหาเพื่อกลับลงไปยังเส้นทางใต้ดินอีกครั้งโดยสุวัจนีจะเป็นผู้นำทีมลงไป  งานนี้ชายกลางขอตามไปด้วย เพราะเขาพบว่าแท่งทองเหลืองที่ค้นเจอในตัวอาเดียวก่อนหน้านี้เป็นอุปกรณ์เวทย์แบบเดียวกับคฑาเรียกหมอก  แต่สำหรับชิ้นนี้ เมื่อหมุนเพชรที่หัวคฑา มันจะมีผลต่ออุปกรณ์ไฟฟ้า พูดง่าย ๆ คือ มันสามารถทำให้ไฟดับได้  นั่นทำให้ชายกลางสนใจมากว่าอาเดียวไปหาของแบบนี้มาจากไหน

     สมหญิงได้พบกับวีณาแม่ของเธอแล้ว  แต่ดูเหมือนวีณาจะยังจำลูกสาวของเธอไม่ได้  หม่อมแม่มารตีตั้งใจจะช่วยเหลือเพื่อไถ่บาปในอดีต  แต่เธอก้ไม่รู้จะเริ่มอย่างไรดี

     งานศพของส้มแป้นผ่านไป วชิระได้ย้ายไปอยุ่ห้องของส้มแป้น  ในนั้นเต็มไปด้วยภาพอดีตของส้มแป้นที่วชิระไม่เคยรู้มาก่อน


     ผู้เล่นเลือกเส้นทาง แล้ว PM ส่งมา
          - เส้นทางธุรกิจ  - ไปช่วยราตรีกับชายน้อยต่อสู้ในโลกธุรกิจ
          - เส้นทางใต้ดิน  - ไปช่วยสุวัจนีและชายกลางสำรวจเส้นทางใต้ดิน
          - เส้นทางเยียวยา  - ไปช่วยหม่อมแม่มารตีและสมชายฟื้นฟูแม่ของเธอ
          - เส้นทางอดีต   -  ไปดูชีวิตและความหลังของส้มแป้น 

 

Offline Chao



อนงค์ลองมองในแน่ใจก่อนเอานิ้วแตะๆดู ว่าเป็นน้ำใส สะอาด ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย? ลองโยกคันโยกดูว่าน้ำมีการเปลี่ยนแปลงรึเปล่า?

ถ้าปลอดภัยพอแล้วไม่มีอะไรให้สำรวจแล้วจริงๆก็ลองยื่นแขนอย่างช้าๆลงไปดูว่ามันลึกแค่ไหน มีอะไรอยู่มั้ย ระวังตัวไม่ให้ตกลงไป



อนงค์เอานิ้วแตะน้ำ ทันใดนั้น ฉลามก็พุ่งขึ้นมางาบหัวเธอหายไปเหลือแค่คอ...

.
.
.
.
.
.
.
.
.
เสียที่ไหนกันล่ะ   อนงค์คิดไปเอง  น้ำใส แต่เพราะความลึกและมืดเลยมองไม่ออกว่าข้างล่างมีอะไร แตๆ ดูแล้วรู้สึกได้ว่าน้ำมีการเคลื่อนไหว ไม่ใช่น้ำนิ่ง บางทีน่าจะเป็นน้ำจากทางน้ำใต้ดิน

ดึงคันโยกแล้วไม่เกิดอะไรขึ้น น้ำไม่มีการเปลี่ยนแปลง

เมื่อหย่อนขาลงไปก็รู้สึกว่าน้ำเย็น  ถ้าหย่อนไว้นาน ๆ จะมีอะไรมาตอดขาเธอไหมนะ  อา  ยื่นขาลงไปนาน ๆ จนกว่าจะมีอะไรมางาบดีไหมนะ


ทันใดนั้น เธอได้ยินเสียงเหง่งหง่างๆๆ


...............

เอาฆ้องมาตี เหง่งหง่างๆๆ



วชิระรู้สึกว่าเสียงมันก้องกว่าปกติ  เหมือนเสียงมันดังได้ทั่วบริเวณบ้านเลย

ใช้อีเต้อดันประตู ลองดันเบาๆดูก่อนว่ามีกลไกอะไรไหม ถ้าไม่มีก็เปิดเลย



ไม่มีอะไร เขาเปิดไปเจอกับความมืด เมื่อฉายไปดูก็พบว่ามันคือห้องขนาดใหญ่ มีข้าวของมากมาย ดูแล้วเหมือนคลังวัตถุโบราณ

 ทันใดนั้น เขาได้ยินเสียงเหง่งหง่างๆๆ

"คุณหญิงเล็กดังขนาดมีแฟนคลับตามประกบขนาดนี้เลยหรอครับ หรือว่าชายสมบูรณ์แบบที่ว่าอยากรู้จักกับคุณหญิงเล็กจนถึงขนาดจ้างคนมาประกบตามกันเยอะขนาดนี้"

มาริยะพูดเชิงกึ่งเล่นก่อนจะลองดูรอบ ๆ ว่าตอนนี้พวกเค้าอยู่ที่ไหนสถานะการณ์เป็นยังไง
อยู่ไกลหรือใกล้จากบ้านปูนทองหรือบริษัทปูนทองมากน้อยเพียงไหน (ขอทราบ Location รอบตัว)
พลางบอกนายส่งให้ขับรถต่อไปตามปกติ ถ้าเกิดอะไรขึ้นให้หาจังหวะพาหญิงเล็กหนีไปให้ได้เป็นอันดับแรก
ก่อนที่จะโทรไปหาราตรีเพื่อแจ้งสถานะการณ์ปัจจุบันให้ทราบเพื่อให้ทางคุณราตรีระวังตัวในส่วนของคุณชายน้อยเพิ่มมากขึ้น




เป็นเส้นทางออกจากบริษัทมุ่งหน้าเข้าเมืองและบ้านปูนทอง  ถนนสองเลนตัดผ่านกลางทุ่งที่มีคนสัญจรผ่านน้อย  อยู่ห่างไกลจากบ้านปูนทองและบริษัทพอ ๆ กัน ขับรถปกติก็ราว ๆ ครึ่งชัวโมง

เนื่องจากสมันนั้นไม่มีดทรศัพท์มือถือ ส่วนโทรศัพท์ตามบ้านก็มีแต่บ้านที่เป็นพวกไฮโซ  จึงไม่มีทางโทรศัพท์ติดต่อใครได้


นายส่งรักษาความเร็วตามปกติ  รถต้องสงสัยจึงเร่งความเร็วมาเทียบข้างขวาและลดกระจกลงเผยให้เห็นหน้าชายที่ไม่คุ้นเคย ในมือของมันที่กำลังเล็งมาใส่รถของหญิงเล็กคือปืนพก





"คุณหญิงเล็กหาที่เกาะให้ดี ๆ แล้วหมอบลงก่อน !! นายส่งพอจะเบียดรถคันข้าง ๆ ให้ตกทุ่งไปได้หรือเปล่า ถ้าไม่ได้ก็เหยียบเบรกก่อนครับ !?" มาริยะว่าก่อนที่จะกดตัวหญิงเล็กลงเพื่อหลบให้พ้นจากทัศนวิสัยของชายแปลกแปลกหน้า

ตรวจสอบกับดักก่อน แล้วมองดูรอบๆว่ามีของอะไรเด็ดๆบ้าง

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


อนงค์สนใจเสียงเพียงแว่บเดียว หลังจากนั้นเธอก็กลับมามองบ่อน้ำ เธอตัดสินใจเปลี่ยนจากหย่อนขาลงไปเอามือคว้านๆในน้ำดูว่ามีอะไรจับได้รึเปล่า

ถ้าแขนยังยาวไม่พอก็ลองเอาไม้เท้าสายหมอกเขี่ยๆดู (....)

มีแค่ฆ้องเรอะ ลองมองดูรอบๆอีกว่ามีอะไรไหม ตีฆ้องไปด้วย

Offline Chao

"คุณหญิงเล็กหาที่เกาะให้ดี ๆ แล้วหมอบลงก่อน !! นายส่งพอจะเบียดรถคันข้าง ๆ ให้ตกทุ่งไปได้หรือเปล่า ถ้าไม่ได้ก็เหยียบเบรกก่อนครับ !?" มาริยะว่าก่อนที่จะกดตัวหญิงเล็กลงเพื่อหลบให้พ้นจากทัศนวิสัยของชายแปลกแปลกหน้า



"เหยียบเลย"  นายส่งทำตามคำสั่ง เขาใช้เทคนิคการขับอย่างเหนือชั้นเบียดกระแทกรถที่ตีคู่ขึ้นมาจนตกถนนอย่างรวดเร็วก่อนที่มันจะมีโอกาสยิง  แต่นั่นก็ทำให้รถคันหลังรู้ตัว  มันขับไล่จี้ขึ้นมาและเริ่มเปิดฉากยิงจากด้านหลัง

หญิงเล็กวี้ดว้ายอยู่ใต้ร่างของมาริยะ

ตรวจสอบกับดักก่อน แล้วมองดูรอบๆว่ามีของอะไรเด็ดๆบ้าง



ในความมืด ค่อนข้างยากที่จะรู้ว่ามีกับดักไหม  เนื่องจากเมื่อส่องไปดูก็พบว่าที่นี่กว้างพอสมควรเหมือนโกดังเก็บของ  บารอนน้อยมองเห็นข้าวของที่วางเป็นกองสุมทั่วห้อง บางก่องก็เตี้ย ๆ บางกองก็สูงท่วมหัว บารอนน้อยดูกองใก้ตัว เขาเห็นว่ามันคือวัตถุโบรานพวกถ้วยชาม ไห กระถาง หรือรูปปั้น  ซึ่งน่าจะมีคุณค่าในฐานะของโบราณ แต่เขาดูไม่เป็น ไม่สามารถประเมินราคาได้  ระหว่างแต่ละกองมีช่องทางเดินแคบ ๆ ที่เหมือนกับเกิดจากคนที่เอาของมาวางพยายามเขี่ยของออกให้เกิดทางมากกว่าจงใจให้เกิดเป็นทางแต่แรก

เสียงที่ได้ยินตอนแรกยังคงดังอยู่เป็นระยะ

บารอนน้อยจึง
   - พยายามฝ่ากอง้าวของไปแถวกลางห้อง
   - เลาะขอบกำแพงไปเรื่อย ๆ เพื่อหาประตู




อนงค์สนใจเสียงเพียงแว่บเดียว หลังจากนั้นเธอก็กลับมามองบ่อน้ำ เธอตัดสินใจเปลี่ยนจากหย่อนขาลงไปเอามือคว้านๆในน้ำดูว่ามีอะไรจับได้รึเปล่า

ถ้าแขนยังยาวไม่พอก็ลองเอาไม้เท้าสายหมอกเขี่ยๆดู (....)



อนงค์แหย่ขาลงไป  มันลึกมาก เธอหย่อนตัวลงไปจนถึงต้นขาก็ยังไม่ถึงพื้น  เอามือควานดูก็ไม่เจออะไร

เสียงที่ได้ยินตอนแรกยังคงดังอยู่เป็นระยะ

มีแค่ฆ้องเรอะ ลองมองดูรอบๆอีกว่ามีอะไรไหม ตีฆ้องไปด้วย



รอบตัวเป็นกองหนังสือของส้มแป้น   เขาไม่เจออย่างอื่น

ฆ้องยังคงส่งเสียงสมเป็นฆ้อง แต่ก้องกังวานกว่า






"ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปยางรถเราคงได้จบเห่แน่ นายส่งเหยียบเบรกแล้วรีบถอยหลังก่อน !?" มาริยะว่าก่อนสั่งให้นายส่งเหยียบเบรกในขณะที่รถทั้งสองคันนั้นกำลังเร่งเครื่องอยู่
เค้าบอกอีกว่าถ้ารถที่ตามมามันขับผ่านไปแล้วทำท่าจะหันรถกลับมาหรือจอดขว้างแนวนอน ให้เหยียบให้สุดแล้วชนท้ายของรถคันที่ว่าให้หมุนไปเลย
แต่ถ้าหากรถที่ตามมาขับชนท้ายเราเต็ม ๆ เดียวเค้าจะลงไปถ่วงเวลาไว้ให้เอง ส่วนนายส่งรีบขับรถผ่านหญิงเล็กไปที่ปลอดภัยให้เร็วที่สุด

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


อนงค์ถอนหายใจหนักมาก... ก่อนจะตัดสินใจเลิกล้มความตั้งใจกลับขึ้นไปข้างบน แล้วอาจจะมาอีกครั้งหน้าเมื่อเธอมีเพื่อนตามมาช่วย!

 - เลาะขอบกำแพงไปเรื่อย ๆ เพื่อหาประตู

ลองออกมานอกห้องดูว่าไปทำอะไรต่อได้ ตีฆ้องไปด้วย

Offline Chao

"ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปยางรถเราคงได้จบเห่แน่ นายส่งเหยียบเบรกแล้วรีบถอยหลังก่อน !?" มาริยะว่าก่อนสั่งให้นายส่งเหยียบเบรกในขณะที่รถทั้งสองคันนั้นกำลังเร่งเครื่องอยู่
เค้าบอกอีกว่าถ้ารถที่ตามมามันขับผ่านไปแล้วทำท่าจะหันรถกลับมาหรือจอดขว้างแนวนอน ให้เหยียบให้สุดแล้วชนท้ายของรถคันที่ว่าให้หมุนไปเลย
แต่ถ้าหากรถที่ตามมาขับชนท้ายเราเต็ม ๆ เดียวเค้าจะลงไปถ่วงเวลาไว้ให้เอง ส่วนนายส่งรีบขับรถผ่านหญิงเล็กไปที่ปลอดภัยให้เร็วที่สุด



นายส่งเหยียบเบรคกระทันหันตามสั่ง ทำให้รถที่ไล่จี้มาด้านหลังคาดไม่ถึงรีบกระทืบเบรคแล้วพยายามหักหลบทำให้รถเสียหลักหมุนปัดตกถนนไป

มาริยะหันไปด้านหลัก เห็นรถที่ตกถนนไปคันแรกกลับขึ้นถนนไล่ตามมาแล้ว  ส่วนคันหลังที่หมุนตกถนนไปก็ยังไม่หมดฤทธิ์ อีกเดี๋ยวคงถอยรถกลับขึ้นถนนได้อีกครั้ง

มาริยะจะเอาไงดี



อนงค์ถอนหายใจหนักมาก... ก่อนจะตัดสินใจเลิกล้มความตั้งใจกลับขึ้นไปข้างบน แล้วอาจจะมาอีกครั้งหน้าเมื่อเธอมีเพื่อนตามมาช่วย!




มาริยะเดินกลับขึ้นมา  ด้านนอกเธอได้ยินเสียงคุยกันของสมหญิงกับมารตี   คงกำลังหาเรื่องคุยกับวีณา พวกนั้นคงไม่ทันสังเกตว่าเธอหายไปไหน  นอกนั้นก็มีเสียงตีอะไรสักอย่างดังก๊อง ๆ โม้ง ๆ  น่ารำคาญมาก

เธอจะบอกสิ่งที่เจอกับพวกเขาดีไหมนะ   หรือจะเก็บเป็นความลับไปก่อนดี

- เลาะขอบกำแพงไปเรื่อย ๆ เพื่อหาประตู



บารอนน้อยเลาะขอบผนังไปเรื่อย ๆ ถึงจะเจอกองของโบราณหรีบหีบไม้ขนาดใหญ่ขวางบ้าง แต่ก็พยายามยึดผนังฟากหนึ่งไว้ ระหว่างทางเขาเจอตุ้ควบคุมไฟ แต่เมื่อพยายามเปิดดูก็พบว่ามันไม่ทำงาน น่าจะไม่มีไฟฟ้าเข้าแล้ว บารอนน้อยจึงเลาะขอบกำแพงต่อไป   ในที่สุดเขาก็เจอกับช่องทางเดินที่เชื่อมต่อห้องนี้กับที่ไหนสักที่ เมื่อเดินตรงต่อไป  เขาก็เจอกับทางขาดที่มีเสียงน้ำอยู่ด้านล่าง  แต่มีไม้กระดานแผ่นใหญ่มาพาดข้ามทางขาดไว้แล้ว ดูท่าทางน่าจะสามารถข้ามไปได้ง่าย ๆ

ระหว่างนั้นเขาได้ยินเสียง ก้ง ๆ โม้ง ๆ ฟังแล้วน่ารำคาญมาก


ลองออกมานอกห้องดูว่าไปทำอะไรต่อได้ ตีฆ้องไปด้วย



เขาตีฆ้องตังก้อง ๆ โม้ง ๆ เสียงกังวานแต่ฟังดูน่ารำคาญ  เขาอยากจะแบกฆ้องวงไปด้วย จะได้ตีตลอดเวลา  แต่พบว่ามันยึดติดกับฟื้น ไม่สามารถเอาออกจากห้องนี้ได้  นี่น่าจะเป้นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ส้มแป้นไม่ได้ขยับมันไปไหน ก็มันขยับไม่ได้นี่นะ

วชิระออกมาจากห้องลับ  เขาพบว่าเหินฟ้ายังไม่ได้สติ

ทำไงดีนะ
   - บอกใครสักคนเรื่องฆ้องวง
   - บอกใครสักคนเรื่องเหินฟ้า
   - อื่น  ๆ



- บอกนายส่งรีบเร่งเครื่องหนี มาริยะคิดว่าหากหนีไปแบบนี้เรื่อยคงจะสามารถไปถึงบ้านปูนทองได้สำเร็จ หากนายส่งสามารถขับรถด้วยความเร็วเท่ากับรถที่ไล่หลังมาน่ะนะ ..

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


อนงค์ตัดสินใจเก็บมันเป็นความลับไปก่อน เพราะไม่งั้นอาจจะวุ่นวายก็ได้ ตอนนี้เธอแค่อยากให้ทุกคนสนใจกับการช่วยวีณามากกว่า...

เธอรอเวลาที่คนอื่นๆจะไม่อยู่ในกระท่อม ตั้งใจว่าจะโชว์สมุดโน้ตดนตรีที่เก็บมาได้ให้วีณาดูเผื่อช่วยอะไรได้บ้าง

อีกวิธีที่เธอคิดคือหาว่านี่คือทำนองเพลงอะไร แต่เธอคงต้องการความช่วยเหลือจากคนที่มีความรู้ดนตรีมากกว่าเธอล่ะนะ

ลองขยับไม้ไปมาดู ถ้าไม่มีอะไรก็ใช้เล็บเสือเกี่ยวฝั่งนี้ก่อนจะข้าม พอไปถึงตรงกลางก็ย้ายเล็บเหยี่ยวไปเกาะอีกฝั่ง
น่าจะข้ามได้อย่างปลอดภัยนะ

บอกใครสักคนเรื่องฆ้องวง ส่วนเหินฟ้าเอาไว้นั่นแหละไม่น่ามีคนใส่ใจ