เรื่องมีอยู่ว่า....
อาม่วยทำงานกับอาเจ้ เธอทำงานดีแต่ใช้จ่ายเกินตัวจนติดหนีมากมาย จึงเอาความลับทางการค้าของอาเจ้ไปขายให้อากง ต่อมาความแตกจึงหนีไป ปล่อยให้อาเจ้ต้องใช้งานบุญสืบที่ถึงจะซื่อสัตย์แต่ก็บื้อเกินไป
ส่วนตอนนี้
"จู่ ๆ มาลักพาคนของฉันไปคิดจะทำอะไรกันคะ"
"ฮะ ฮะ ฮ่า ไม่ต้องห่วงน่อ พ้นจากงานอาทิตย์หน้าอั๊วะจะคืนเจ้านี่ให้" อากงหัวเราะมาทางโทรศัพท์
"คุณหนูไม่ต้องห่วงผม ผมไม่เป็นไร" เสียงบุญสืบตะโกนแว่ว ๆ เข้ามาในสาย
สรุปคือ อาทิตย์หน้าจะมีงานฉลองเมืองที่อาเจ้รับเป็นแม่งานใหญ่ ถือเป็นหน้าเป็นตาและเป็นบันไดให้อาเจ้ก้าวขึ้นเป็นประธานหอการค้าเมือง แต่การจัดงานนั้นยุ่งยากมาก เดิมทีอาเจ้มอบให้อาม่วยที่คล่องแคล่ววางแผนงาน แต่อาม่วยก็หนีไป ตอนนี้บุญสืบมาทำหน้าที่แทน ถึงจะไม่ฉลาด แต่ก็ใช้ลูกขยันสุดชีวิตทำงานตามที่อาม่วยวางแผนไว้จนทำท่าว่าจะไปรอด ทว่าก็มาโดนจับตัวไปในช่วงเข้าได้เข้าเข็มนี่เอง
"อากงคงคิดจะทำให้ฉันหน้าแตกต่อหน้าคนทั้งเมืองเพราะงานผิดพลาดนั่นแหละ" อาเจ้สับหัวปลาบนเขียงโช๊ะเดียวขาด
"จะให้บากหน้าไปตามอาม่วยเหรอคะ ยัยนั่นน่ะ ทรยศฉันเชียวนะคะ" อาเจ้สับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ หัวปลาจนเป็นปลาป่นเมื่อมีคนเสนอให้ตามตัวอาม่วยกลับมา
จะช่วยอาเจ้ยังไงดีนะ
