Rohaanโรฮานหรือโรฮาอันเป็นแคว้นใหญ่ทางใต้ของอาณาจักร Fatimah มีอาณาเขตส่วนหนึ่งติดทะเลซึ่งก็คือเมือง Rohaan ที่เป็นเมืองหลวงของแคว้น
Rohaan เป็นแคว้นพี่น้องกับ Fatimah มีผู้ครองแคว้นคือ ชีค Rachid Sulaiman ผู้นำที่รักสันติและความปรองดอง
นั่นทำให้ดินแดนแถบนี้คับคั่งไปด้วยพ่อค้าและนักเดินทางจากดินแดนอื่นที่แวะเวียนมาค้าขายและแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกันอย่างเนืองแน่น
Rohaan เป็นทั้งเมืองหลวงของแคว้นและเป็นเมืองท่าที่ใหญ่ที่สุดในอาณาจักร Fatimah ว่ากันว่าหากไม่ต้องส่งบรรณาการไปยังส่วนกลางแคว้น Rohaan น่าจะร่ำรวยที่สุดในย่านนี้
นั่นคือภาพเบื้องหน้าที่คนทั่วไปซึ่งไม่ใช่ชนชาว Rohaan จะรู้ แต่ในความเป็นจริง Rohaan นั้นดูแข็งแกร่งและมั่นคงเพียงเปลือกนอกเท่านั้น
(ส่วนนี้คือเนื้อของฝั่ง Chao ที่เกี่ยวโยงกัน)
"ข้าเกิดที่เมืองนี้ เมืองที่มั่งคั่งที่ชื่อว่าโรฮาน" Hanami บอกระหว่างพา Chao เดินผ่านตลาดประมง
พ่อค้าร่างบางมีทองหยองเต็มตัว แม่ค้าร่างอ้วนหน้าตาอิ่มเอิบ มีเด็กๆวิ่งผ่านจนเกือบชนเข้ากับ Chao
"กัปตันเห็นไหม ทุกคนมีฐานะ เด็กๆมีเสื้อผ้าดีๆสวมใส่" เธอพูดขึ้นแล้วพา Chao เลี้ยวเข้าตรอกเล็กๆ ผุดออกไปยังท่าน้ำอีกด้าน
เธอพา Chao เดินเข้าไปยังตลาดเก่าที่ทิ้งร้างเพราะมีตลาดประมงอยู่ใกล้ๆแล้ว ที่นี่จึงกลายเป็นตลาดในร่มที่รกร้างและรอวันที่จะเอาสถานที่ไปทำประโยชน์
เห็นคนจรนอนกับพื้นตัวสั่นเทา บ้างก็นั่งไอโขลกๆ บ้างก็นอนนิ่งไม่ทราบชะตากรรม จนกระทั่งทะลุไปถึงด้านหนึ่ง
Hanami เดินออกไปทางตะวันออกของเมืองที่ติดกับเมืองเล็กๆซึ่งเคยเป็นเมืองท่าเก่า มีกำแพงสูงล้อมเกือบรอบ
มันคือสภาพของชุมชนที่แตกต่างไปจาก Rohaan ที่ Chao รู้จัก
"ข้าโตมาจากที่นี่แหละ" โจรสลัดสาวบอกแล้วก็เดินนำเขาตรงเข้าไป แต่ละก้าวเหยียบย่างบนพื้นโคลนแฉะที่มีสิ่งปฏิกูลเป็นหย่อมๆ
ผู้คนที่นี่มองมายังทั้งสองด้วยสายตาที่ไม่ค่อยเป็นมิตร แต่ก็มีความหวาดกลัวและความระแวงแฝงอยู่ในดวงตาแต่ละคู่
จนกระทั่งมาหยุดที่บ้านชั้นเดียวซึ่งเป็นเพิง มันพังลงมาแถบหนึ่ง ไม่น่าจะเข้าไปได้แล้วและไม่มีใครจะมาใช้พักอาศัย ที่นี่กว้างขวางมากพอที่จะไม่ต้องแย่งที่อยู่กัน
"จนเมื่อห้าขวบที่ข้าได้รู้จักโจรสลัด" Hanami เล่าให้ฟังถึงช่วงเวลาในวัยเด็กที่เธอมักไปเที่ยวเล่นที่ท่าเรือและเห็นเรือโจรสลัด
"ข้าน่ะ มันเป็นความฝันของข้าเลยนะ ข้าอยากเป็นโจรสลัด ข้าอยากออกเดินทางไปในทะเล ตอนนั้นข้าคิดแค่นั้นเอง"
"อืมมม แต่ความจริงแล้วข้าคงไม่ได้คิดอย่างนั้น ข้าแค่อยากหนีไปจากที่นี่ สถานที่แย่ๆ จุดที่ต่ำที่สุดของสังคมมนุษย์"
"ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าข้าได้เกิดและโตมาในโรฮาน เมืองที่ถูกเรียกว่าเมืองหลวงแห่งที่สองของฟาติมาห์ กัปตันดูสิคนที่นี่ไม่เคยได้กินอาหารเกินวันละมื้อ"
จนเธอไปหยุดที่หน้าบ้านหลังหนึ่งซึ่งประตูเปิดอยู่ มองเข้าไปเห็นห้องโล่งๆแทบไม่มีเครื่องใช้และข้าวของ แต่ Chao รู้สึกเตะตากับสมอเรือที่แขวนอยู่
"ข้ามีเพื่อนคนหนึ่ง เราสนิทกัน"
Chao รู้มาว่า Hanami ขึ้นเรือมาตั้งแต่เธออายุได้ 13 ปี เธอเป็นเด็กหัวไว เรียนรู้เร็ว เจ้าเล่ห์ และแก่แดด แถมเมื่อโตมายังเจ้าชู้ด้วย
เธอเก่งในหลายๆเรื่อง แต่ที่ชำนาญที่สุดคือวิชาต่อสู้มือเปล่าและความคล่องแคล่วของเธอ
"กัปตันมีสิ่งที่สำคัญหรือมีค่าที่สุดในชีวิตไหม"
